Додека се во вселената, од астронаутите вообичаено се бара да вежбаат два часа дневно, секој ден.
Сунита Вилијамс го истрча Бостонскиот маратон на 16 април 2007 година. Но, таа не беше во Бостон. Таа дури и не беше во САД.
Внатре во Меѓународната вселенска станица, на повеќе од 400 километри надморска височина, астронаутот на НАСА, Сани Вилијамс, стана првиот човек што истрча маратон во вселената.
Сунита Вилијамс, која сега има 59 години, повторно ја тестираше својата издржливост во јуни 2024 година, откако капсулата Боинг што ја доведе до Меѓународната вселенска станица се расипа.
Тој требаше да оди на осумдневно патување со колегата астронаут Буч Вилмор, но всушност му требаа девет месеци.
Двајцата неодамна за среќа безбедно слетаа на Флорида, а потоа веднаш отпатуваа за Хјустон.
Додека се во вселената, астронаутите вообичаено мораат да вежбаат два часа дневно, секој ден. Ова е пропишано со протоколите на НАСА бидејќи нултата гравитација горе може да предизвика влошување на коските и мускулите со текот на времето.
Рутината дава чувство на стабилност.
Вилијамс прво вежбаше секое утро и тоа беше нејзината рутина – будење во 5:30 часот и трчање, возење велосипед и кревање тегови до 7:30 часот, пренесува CNBC.
Вилмор и Вилијамс сега ќе мора повторно да се аклиматизираат на гравитацијата на Земјата 45 дена. Тоа ќе биде персонализирана програма за опоравување и тие ќе вежбаат два часа дневно со лични тренери.
И во неизвесни и потенцијално предизвикувачки ситуации, како онаа во која се најдоа Вилијамс и Вилмор, таа рутина навистина може да помогне.
„Рутината ни дава чувство на стабилност“, вели психолошкото здружение Онтарио. „Посебно е моќно кога имате на што да се потпрете за време на стрес или неизвесност.
Вежбањето особено може да биде камен-темелник на здравата рутина бидејќи придонесува и за менталното и за физичкото здравје, покажуваат студиите.
„Некои истражувања сугерираат дека постојаниот ритам може да им помогне на луѓето да се фокусираат и да се смират“, изјави за CNBC психолог од Медицинскиот колеџ на Универзитетот во Аризона.
Вежбањето наутро исто така ви помага да се придржувате до плановите за тренинг. Не мора да вежбате секој ден, но добро е тоа да го правите наутро бидејќи помала е веројатноста да ги прескокнете тренинзите.
На крајот, најважно е да вежбате воопшто, без разлика колку.
„За повеќето од нас кои сакаат да вежбаат за доброто на целокупното здравје, најдоброто време е она што најдобро одговара на вашиот животен стил и ви овозможува навистина да го правите тоа редовно“, изјави кардиологот Ерик Ван Итерсон за веб-страницата на Клиниката Кливленд.
