Многу сум уморна. Ова темпо, дневните повеќечасовни терапии ги исцрпуваат и неа и мене. Денот ми започнува во пет наутро и завршува по полноќ. И така секој ден. Но … нема откажување. Тој нè турка напред, мојот покоен сопруг Перо, таткото на Гога, му ветив дека нашето мало девојче ќе оди – вака ја започнува својата приказна Магда Кнего, неуморна, храбра мајка од Дубровник која има само една желба, нејзината седумгодишна ќерка Гордана да застане на нозе и да тргне по својот пат.
Девојчето е родено во 30-та недела од бременоста, со 1410 грама. Кога имала само 21 ден, аспирацијата на млеко предизвикала задушување.
Ја реанимирале трипати
Три пати лекарите ја реанимирале. Таа била дијагностицирана со аспирациона пневмонија. Поминала три и пол месеци на апарати за дишење, а по вкупно четири месеци во болница била пуштена дома. Нејзиното тело било хипотонично, како пудинг. Таа започнала со терапија за рехабилитација како бебе, но немало многу напредок.
Но, Магда и Перо не се откажале од разни терапии, минале низ се‘ заедно. И тогаш Магда останала сама. Нејзиниот сопруг Перо почина пред три години од пукната аневризма во мозокот. Имаше само 40 години. Не слушнал како зборува неговото мало девојче. Гога во тоа време имала помалку од четири години, а дотогаш можела да каже само „Тато Перо“. Девојчето по смртта на нејзиниот сопруг заминало на рехабилитација во поликлиниката Главиќ, во септември 2018 година. Тоа е терапија со неврорехабилитација со помош на роботика, а терапијата направила чудо на Гога.
– Првиот циклус вреден 30.000 евра ни го поклони д-р Јошко Главиќ. И ние продолжуваме да притискаме сами, со помош на добри луѓе. Плативме за првите два циклуса оваа година, вредни повеќе од 100 илјади куни, со помош на хуманитарни акции и кампањата GoFundMe. За следните два циклуса потребни ни се уште 135 илјади куни. И ни треба помош. Гога треба да започне со училиште во септември 2022 година, а следниот период е клучен за нас – мама Магда апелира до сите луѓе со големо срце.
Имено, Гога нема да може да присуствува на вакви рехабилитации во поликлиниката кога ќе започне со училиште, бидејќи тие траат пет часа. Таа само ќе може да го задржи постигнатиот резултат. А, тој беше навистина импресивен во минатото, а мама Магда со право може да се надева на уште поголем напредок на нејзината малечка.
Зборува, пее, смета, пишува
– Гога требаше да оди на училиште оваа година, но јас побарав одложување. Дури минатата година зборуваше убаво, зборуваше, пееше, броеше, пишуваше, го држеше добро пенкалото. Таа напредуваше многу, го зацврсти трупот, се искачи на четириножна позиција. Таа може да подигне предмети од подот и да ги стави на клупа, и обратно. Порано беше невозможно, таа немаше фат со рака.
Сега таа јаде сама, и оди со придржување затоа што и недостасува стабилност во рамнотежата. Има свој шетач, но сè уште не може да го користи самостојно, морам да ја следам за да не падне. Таа седи сама, може да се тркала, прави стомачни …, вели оваа неуморна мајка и додава: – Има многу напредок. Едноставно, ни недостасува уште малку за нејзиниот прв независен чекор.
Магда се‘ уште собира донации за нови третмани за нејзиното девојче.
Извор: 24sata.hr