ЕВА ЗОШТО Е ДОБРО ДА НОСИТЕ КРСТ ОКОЛУ ВРАТОТ: Ќе се изненадите кога ќе го прочитате ЗНАЧЕЊЕТО.Преподобен Aвва Пафнутиј вели дека носењето на крстот значи да се биде подготвен за сите опасности и смрт секој ден.
Светите отци толкуваа што значи да се носи крстот. Тоа значи дека умот на христијанинот треба постојано да биде буден, да се чува од пороците и да ги брани своите доблести во својата душа.
Да се биде распнат значи да се биде во постојано воздржување од нечисти страсти. Таков херој, воздржан, знае навреме да ја застрела секоја страст. Само таков подвижник со буден ум секој ден воскреснува во состојба на непобедливост.
Тој објасни каде грешат верниците
Ако сакате да бидете верен следбеник на Господ Исус Христос, тогаш исполнувајте ги Неговите заповеди. Ако сакаш да го распнеш своето старо јас со Него, тогаш избркај ги сите оние што сакаат да те симнат од крстот (Матеј, 27; 42) и наоружај го своето срце со сила мирно да ги поднесеш понижувањата и навредите. Молчи, не осудувај никого во твоето срце. Тоа значи носење на крстот.
Како што распнатиот не може да се движи по своја волја, така и ние мораме да ја насочиме нашата волја, не според она што ни е угодно и она што ги радува нашите похоти, туку кон исполнувањето на законот на жртвата Христова, со која сме распнати.
И како што прикованот на крстот не размислува за стекнување имот, не размислува за минатото, туку само мисли каде ќе му оди здивот за неколку минути, така и ние, приковани од стравот Господов, треба да бидеме мртви за телесните пороци – и погледнете каде одиме секој час нашата душа може да замине.
Преподобен авва Пафнутиј вели дека носењето на крстот значи секој ден да се биде подготвен за сите опасности и смрт. Тоа значи дека се однесуваме и работиме како да се надеваме дека животот ќе ни згасне пред да дојде вечерта.
Свети Григориј Ниски вели дека секој човек има свој крст, своја мака, некоја грешна желба и некое ѓаволско искушение, некои навреди и клевети, потоа загуба на дете, пријатели и имот или какво било страдање. Сето тоа е наш крст, но ако трпеливо го носиме заради љубовта Божја, овој крст на нашето невино страдање нè прави слични на страдањата Христови. А тие наши невини страдања, Господ ги вбројува во своите лични страдања.
Затоа рекол: „Она што му го направи на еден од најмалите мои браќа, ми го направи мене“ (Матеј, 25; 40). Зашто Господ страда во нас, како во членовите на своето тело. Ние, кои го носиме нашиот крст, сме како оние што ги купуваат трошките што паднале од трпезата, земаме како некои остатоци од страдањата Христови, според зборовите Христови, според зборовите на апостол Павле: „Во моето тело правам подигнете го она што недостасува во Христовите страдања“.
Христос го отвори небото со Крстот, како клуч, а покајаниот разбојник влезе во рајот преку страдањето на крстот и преку сочувството за Христовото незаслужено страдање. Значи, можете да одите во рајот само преку крстот и покајанието на крстот.
