Како родителoт со најдобри намери го уништува детето за цел живот: Никогаш не кажувајте им го ова на децата

- Advertisement -

Како родителoт со најдобри намери го уништува детето за цел живот: Никогаш не кажувајте им го ова на децата.Никогаш, никогаш не кажувајте му го ова на детето

Многу родители се колнат дека никогаш нема да го удрат своето дете, тоа е одлука за почит но мал број луѓе обрнуваат внимание на емоционалната злоупотреба и што значи сето тоа.

Некои работи што ќе му ги кажете на вашето дете, можеби со најдобри намери, оставаат длабока лузна на срцето на вашето дете! Тие можат да доведат до вознемиреност, депресија и ниска самодоверба на детето, затоа бидете внимателни пред да ги изговорите следниот пат!

- Advertisement -

1. Споредба со другите (Погледни како го прави тоа твојот брат/другар!)

Ако постојано го споредувате вашето дете со „совршеното дете“ на вашите пријатели, го спречувате да ја види вистинската слика за себе и тоа прави да се чувствува како губитник. Исто така, фаворизирањето на едно дете во семејството доведува до непотребно ривалство помеѓу браќа и сестри. Покрај тоа, едниот од нив ќе се чувствува несакан, додека другиот ќе мора да го понесе товарот на идеалот на совршеното дете и постојано да се обидува да го постигне она што во суштина не го сака, само за да им докаже на своите родители. Оваа депресија развиена во детството често се пренесува до зрелоста.

2. Игнорирање на чувствата на децата (Дали е можно да плачеш поради тоа?!)

Скршената играчка можеби ви изгледа неважна во споредба со плаќањето месечни сметки, но тоа не значи дека вашето дете не треба да жали што изгуби омилена играчка. Кога нешто вакво ќе се случи, а вие не го разбирате, детето учи да ја потиснува тагата, а потоа среќата, лутината, радоста… Така, децата прераснуваат во луѓе кои не се во состојба да изразат чувства и на тој начин да градат искрен однос со луѓето околу нив. Во иднина ќе им биде тешко да се справат со силни емоции, што може да доведе до депресија и вознемиреност во зрелоста.

3. Лажење на децата (Ми рековте дека можам да играм кога ќе ја завршам домашна работа! Не, не го кажавме тоа…)

Немојте намерно да ја менувате меморијата на детето ако е точна, додавајќи нови детали или менувајќи ги старите. Истото важи и за ветувањата дадени на децата. Ова ќе ги натера децата да се сомневаат во себе и во светот околу нив, што доведува до мала самодоверба. И ова може да доведе до вознемиреност и депресија, а во потешки случаи, дури и до психоза.

4. Условна љубов (те сакам, но мора да имаш подобри оценки)

Ние веруваме дека имавте најдобра намера со ова, дека само сакавте да го мотивирате. Но, вашето дете не гледа мотивација во ова, туку го слуша следново: Јас и сите други луѓе во светот ќе ве сакаме само ако правите сè совршено; не вредите ништо ако немате некои достигнувања зад вас.

5. Доведување во прашање способност на децата (Зошто не си подобар во математика?)

Ова воопшто не му помага на детето да се потруди повеќе, всушност, има спротивен ефект. Колку повеќе ја потенцирате неможноста на вашето дете да постигне подобри резултати, толку се поголеми шансите тој едноставно да се откаже од сè. Ваквите родителски фрази прават детето да ја изгуби вербата во себе, како резултат на што станува вознемирено и депресивно, што се пренесува до зрелоста.

6. Прекари засновани на ментални способности и физички изглед на децата (Зошто си секогаш таков плачко?)

Иако на децата им се препорачува да се охрабруваат да ги игнорираат работите што ги повредуваат, како што се прекарите на училиште, не е исто кога станува збор за родителски зборови. На овој начин, ја деградирате сликата за себе кај детето, што на крајот може да резултира со разни ментални нарушувања.

7. Правење детето да чувствува дека ви должи нешто (Се откажавме од сè заради тебе!)

Секако, некогаш се жртвувате малку за доброто на детето, но тоа е ваш избор и немате право да му ја пренесете одговорноста на детето. Децата не треба да се чувствуваат виновни за вашите одлуки. Ова во некои случаи може да доведе до патолошка вина, која е поврзана со голем број неврози, вклучувајќи опсесивно компулсивно нарушување.

Дали се сеќавате дека можеби вашите родители некогаш ви рекле нешто слично на вас? Како сте се чувствувале тоа? Што никогаш не му кажувате на вашето дете?

извор: zenskikutak.rs

Последни објави

spot_img

Поврзани објави